کاوشگر میان ستاره ای ناسا از مرگ بازگشت
ما دیجیتال: به گزارش ما دیجیتال، فضاپیمای IBEX ناسا بعد از آنکه سه هفته دستورهای ارسالی را بی پاسخ گذاشته بود، بار دیگر افتتاح شد.
به گزارش ما دیجیتال به نقل از ایسنا و به نقل از اسپیس، فضاپیمای ناسا بعد از چند هفته مشکل در فضا به حالت عادی بازگشت.
مقام های ناسا اخیرا اعلام نموده اند که کاوشگر مرز میان ستاره ای (IBEX) بالاخره به کنترل کننده ها اجازه داده است کامپیوتر آنرا بار دیگر راه اندازی کنند (۶ مارس) و به سه هفته مشکل در کوشش برای برقراری ارتباط با این فضاپیما پایان داده است.
گروه عملیات این مأموریت یک عملیات «بازنشانی اضطراری» یا بازنشانی خارجی فضاپیما را انجام داد که به کنترل کننده ها اجازه داد تا بار دیگر کنترل این فضاپیمای به اغما رفته را به دست گیرند.
به گفته مقام های ناسا، حالا همه چیز به حالت عادی بازگشته است و دورسنجی IBEX نشان داده است که فضاپیما کاملاً عملیاتی است و به شکل عادی کار می کند.
دورسنجی، سنجش از راه دور یا تله متری (telemetry) به مفهوم اندازه گیری پارامترهایی خاص ازجمله دما، رطوبت، ضربان قلب از راه دور و سپس ارسال آنها را از راه مخابرات (اغلب بی سیم) به مکان دیگر است.
کاوشگر مرز میان ستاره ای ناسا در اکتبر ۲۰۰۸ برای مطالعه لبه بیرونی هلیوسفر با تمرکز بر «حباب» که مرز میان محیط خورشید و فضای میان ستاره ای را نشان می دهد، پرتاب شد.
هلیوسفر یا هورسپهر (Heliosphere) پهنه ای است حباب مانند که بادهای خورشیدی را دربرگرفته است. هورسپهر دربرگیرنده همه منظومه شمسی و میدان مغناطیسی خورشیدی است که کیلومترها دورتر از مدار پلوتو را در بر می گیرد. پلاسمایی که از خورشید به بیرون دمیده می شود (طوفان های خورشیدی) این حباب را در مقابل فشار گازهای فضای میان ستاره ای، هیدروژن و هلیوم مولکولی که در کهکشان راه شیری پخش هستند، ایجاد و حفظ می نماید. جریان باد خورشیدی از خورشید شروع می شود و تا منطقه ضربه خروجی (Termination Shock) با سرعت پیش می رود تا این که با رسیدن به این منطقه به صورت ناگهانی از سرعت آن کاسته شود.
منطقه ای که پس از ضربه خروجی واقع شده است به نام پوش خورشیدی (Heliosheath) شناخته می شود. پوش خورشیدی منطقه ای میانی است که مرز بیرونی آن، مرز هلیوسفر به حساب می آید. به مرز هلیوسفر منطقه توقف خورشیدی (Heliopause) هم گفته می شود. شکل کلی حباب هلیوسفر با عنایت به فشار و چگالی گازهایی که منظومه شمسی از داخل آن عبور می کند و همینطور نسبت به خورشید تغییر می کند و به شکل یک کره دقیق و کامل نیست. کمبود داده و بکر و کاوش نشده بودن این مناطق باعث به وجود آمدن نظریه های زیادی برای مدل سازی این نواحی شده است.
فضاپیمای IBEX در سال اول بعد از پرتاب، به صورت کامل از هلیوسفر نقشه برداری کرد و هر شش ماه یک مرتبه تصاویری از کل آسمان ثبت می کند.
مشهورترین کشف IBEX کشف ناحیه متراکمی از ذرات است که به نام "روبان IBEX" نامیده شده است.
ناسا برای نخستین بار در اواخر فوریه مشکلات در ارتباط با «بازیابی قابلیت فرماندهی» IBEX را اعلام کرد، اما تصریح کرد که این فضاپیما برخلاف تنظیم و راه اندازی مجدد غیرمنتظره کامپیوتر اش و قرار دادن IBEX در حالت اضطراری، سالم می باشد.
مقامات ناسا در یک بروزرسانی درروز ۲۴ فوریه گفتند: نرم افزار پرواز هنوز در حال اجرا می باشد و به نظر می آید که سیستم های این فضاپیما هنوز کارایی دارند.
IBEX بخشی از شبکه ای از فضاپیماها را تشکیل می دهد که باد خورشیدی (جریان ثابت ذرات روان از خورشید) را در کنار خود خورشید مطالعه می کنند تا درک بهتری از نحوه شکل دهی هلیوسفر منظومه شمسی ما به دست بیاید.
این فضاپیما تابحال ۱۵ سال را در فضا گذرانده و بیشتر از یک دهه پیش از پایان مأموریت اصلی خود در سال ۲۰۱۱ تابحال به کار خود ادامه داده است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب